Bağırmayan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel 
kurmaca biyografiler, 18.01.2018

Fatma Erişken Aluç
Bağırmayan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel 
Sinemasever Anne, 10.2017

Kitabı alırken tereddüt ettim; Celil Ediz daha 16 aylık, henüz bağıracak kıvama gelmedim. Ama ileride lazım olacağını bilerek arşive ekledim. Oğlum da sağ olsun kitabı bitirmeden ağlama krizlerine başladı J 182 sayfalık kitabın yazarı Hal Edward Runkel’dir. Evlilik, aile terapisti ve ilişki koçudur. İki çocuklu bir baba olması da zaten tecrübelerin sayfalara aktığını ispatlıyor. Çevirmenliğini Ebrar Güldemler’in (iyi ki çevirmiş) üstlendiği kitap Aganta Yayınevi’nden çıkmıştır.

Kitap dört ana bölümden oluşuyor: “Çocuklarınızın Gerçekten İhtiyaç Duyduğu O Havalı Ebeveyn Olmak”, “Soğukkanlılığınızı Korumak Alan Yaratmaktır”, “Sakin Kalmak Yer Yaratmaktır”, “Kendinizi Harekete Geçirmek”.

Celil Ediz ilk kelimelerini söylediğinde sevinç çığlıkları atıyorduk. Bir iki kelimeden sonra “Hadi” demeye başladı. Dalga geçer gibi hem de sürekli hadi hadi hadiii. Doktor kontrolünde durumu anlattık ve doktoru “E tabi bebeğin yanında 1000 defa hadi derseniz olacağı budur” diye tersledi. Meğerse haklıymış, fark etmeden sürekli diyormuşuz. Bu durum yanlış yolda olduğumuzun ilk kanıtıydı. Hal Edward Runkel de kitabında anne babalara sadece bağırmamak gerektiğini söylemiyor; bağırmak sadece sesle değil tavrınızla, bakışlarınızla, yaklaşımınızla, hatta sessizliğinizle de oluştuğunu vurguluyor. Sorun bağırmak değil gerilim yaratmak aslında. Bunu da çoğu kitapta olduğu gibi örneklerle, danışanlarının başlarına gelenlerle kanıtlıyor.

Kitabı bitirdiğinizde asla bağırmayan anne baba olacağınız diye garanti verilmiyor çünkü bunun formülü sadece sizde! Doğrusu da bu, yıllardır çözülemeyen hemen herkesin başına gelen şeyin formülü olsa herkes yapardı. Runkel şunu vurguluyor: Sakin kalarak çocuk büyütün! Sorunlu olan çocuklar değil, sizsiniz çünkü sakin kalmak sizin göreviniz. Bu sayede çocuğunuzu da sakinleştirme ve olayı büyütmeden çözme eğiliminde olacaksınız. Siz kendinizi kontrol edemezseniz çocuğunuza karşı sorumlu da olamazsınız. Zor mu? Bence çok zor ama imkansız değil. Yazdıkları elbette bazı eğitimlere, kitaplara ters düşüyor; gene de mantıklı olduğu aşikar. Celil Ediz’de denemeye başladım. Şimdilik çook küçük olsa da ağlama krizlerinin temelleri atılırken bu tavsiyeler işe yarıyor. Kitap boyunca bu sakinliği nasıl koruyabileceğiniz, neler yapıp yapmamanız gerektiği, çocuğunuza nasıl alan yaratabileceğiniz anlatılıyor.

Kitapta en sevdiğim, altını bastıra bastıra çizdiğim bölüm ise şu an benim en çok ihtiyacım olan şey: Dördüncü bölümdeki (Kendinizi Harekete Geçirmek) “Oksijen Maskesini Önce Kendinize Takın”! Uçaktaki uyarıyla birebir aynı mantık: Kendinizi kurtaramazsanız çocuğunuza faydanız olmaz! O yüzden önce kendinize iyi bakacaksınız, kendinizle ilgileneceksiniz, akıl sağlığınızı koruyacaksınız ve hatta BENCİL OLACAKSINIZ! Türk gelenek ve göreneklerinde bunu söylediğinizde (annem dahil) verilecek cevap şudur: “Aman ne demek bunaldım, sıkıldım! Allah sana sağlıklı sıhhatli bebek vermiş, daha ne istiyorsun?”. Yazar eğer kendinizi sevmezseniz ve kendinize iyi bakmazsanız sakin kalmanız da zordur. Sakin kalamadıkça da o meşhur sesli/sessiz/duygusal bağırmalar devam edecektir. Ne dersiniz, haksız mı?

Kitabı sadece anne baba olarak değil; eşinizle, ailenizle, çevrenizle, iş hayatınızla ilgili de okuyabilirsiniz. Sakin kalma desturu tüm ilişkilerinizi olumlu etkileyecektir. Okumalı, okutmalısınız.

Bürkem Cevher
Bağırmayan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel 
Agos, 11.09.2017

Hepimiz çocuklarımızı sevgi dolu, huzurlu ve mutlu bir aile ortamında büyütmek istiyoruz. Ne yazık ki çocuklarımızın gelecekleri için o kadar endişeliyiz ki bu endişelerimizi çocuklarımıza yansıtarak endişelerimizin acısını çoğu zaman yine çocuklarımızdan çıkartıyoruz. Hal Edward Runkel’in Aganta Kitap’tan çıkan ‘Bağırmayan Anne Baba Olmak: Sakin Kalarak Çocuk Büyütmek’ isimli kitabı tam da bu soruna parmak basıyor.

Runkel’a göre, “Tüm yapmanız gereken sakin kalmak.” Elbette bunu söylemek çok kolay. Çocuklar ailelerini çileden çıkartma konusunda oldukça maharetliler. Çoğu zaman işler kızıştığında ne yapacağımızı bilemeyiz ve kendimize hakim olamayız. Ya avaz avaz bağırmaya başlarız ya da çocuklarımızla aramıza mesafe koyar onlardan uzaklaşırız. Bazen de çocukların ağlamalarına, mızmızlanmalarına ya da çığlık atmalarına dayanamaz pes ederiz ve taviz vermeye başlarız. Oysa Runkel bu tepkilerin her birini ‘bağırma’nın farklı türleri olarak nitelendiriliyor; ne yazık ki bunların tümü de çocuklarımızla ilişkimizi zedeleyen davranışlar.

Döngüyü kırmak 

Çocuklarımız sözümüzü dinlemediği zaman çoğunlukla sinirleniriz. Ancak biraz düşünelim: aslında niçin sinirleniyoruz? Otoritemizi kabul ettiremediğimiz için mi? Bizim istediğimiz gibi davranmadıkları için çocuklarımıza bir zarar geleceği endişesi mi böyle duygusal tepkiler vermemize neden oluyor?

Biz ebeveynler çocuklarımızın bizim istediğimiz şekilde davranmalarını istiyoruz. Oysa çocuklarımız robot değiller. Onların da istekleri, tercihleri ve kişilikleri var. Bağırarak, çocuklar üzerinde güç uygulayarak bir dereceye kadar bize itaat etmelerini sağlayabiliriz. Ancak bir noktadan sonra işler kontrolden çıkar. O zaman da evde bağırış, ağlama, huzursuzluk eksik olmaz ya da çocuklarımız kendi arzularını ve fikirlerini dizginleyen, her zaman kendilerine söyleneni yapan silik kişiliğe sahip bireyler olurlar. Her iki durum da kimsenin yararına olmaz.

Runkel’e göre bir davranış sürekli tekrarlanıyorsa ebeveyn çocuk ilişkisi bir döngüye girmiş demektir. Bu durumda genellikle çocuklarımıza odaklanıp onların davranışlarını değiştirmesini bekleriz. Oysa bu döngünün iki tarafı vardır: ebeveynler ve çocuklar. Sonuçta, devam eden bu soruna ebeveynler de katkıda bulunmaktadır. Bu döngüyü çocukların kırmasını beklemektense kendi üzerimize düşeni yaparak, yani sakin kalarak kendi duygusal tepkilerimizi kontrol edersek, var olan soruna farklı bir açıdan yaklaşır daha soğukkanlı çözümler elde edebiliriz.

“Kontrol altında olmayı öğrenmek kararlarınızı almadan önce, aldığınızda ve aldıktan sonraki tüm sorumluluğu üstlenmek anlamına gelir,” diyor Runkel. Öncelikle yetişkin olmalı ve kendi davranışlarımızın sorumluluğunu almalıyız, bu şekilde çocuklarımıza da örnek olur onların da kendi tercihlerini daha sakin bir şekilde gözden geçireceğini umabiliriz.

Özgürleştiren sınırlar

Kendi ebeveynlerimizin katı disiplinli eğitim anlayışına tepki olarak bizim neslin ebeveynleri çocuklarını çok daha özgür yetiştiriyor. Ne yazık ki kuralların olmadığı ya da çok az olduğu evlerde büyüyen çocuklar istedikleri her şeyi istedikleri zaman yaptıklarında sandığımız kadar mutlu olmuyorlar. Mutsuz oldukları için de sürekli öfkeli oluyorlar. Oysa her çocuğun aile içindeki yerinin, yani sınırlarının ve sorumluluklarının daha net olduğu ailelerde çocuklar daha huzurlu büyüyorlar. Kendi özgürlüklerinin, başkalarını rahatsız etmeye başladığı noktada bittiğini öğrendikleri için de nerede ne şekilde davranacaklarını daha iyi biliyor, sosyal ilişkilerinde de daha başarılı oluyorlar.

Peki ya doğru davranışı sergilemediklerinde ne yapmalıyız? Runkel’e göre çocuklar kural ihlallerinin küçük sonuçlarına ne kadar maruz kalırlarsa, büyük hatalar yapmamaya başlar ve daha büyük sonuçları da daha az yaşarlar. Hatalardan ders almak çocuk eğitiminin en önemli bölümüdür; ödevini yapmayan bir çocuğun o dersten alacağı düşük bir not ileride daha büyük hatalar yapmasına engel olur. Ancak en önemli kural tutarlı olmaktır; yani verdiğimiz sözü tutmak, verdiğimiz kararda sonuna kadar direnebilmektir.

“Ebeveyn çocuk ilişkisinde otoriteyi sağlamanın en verimli yolu sonuçlara katlanmalarına daima izin vermek. Fakat karar vermeden önce sakince düşünmeniz gerekiyor. Böyle yaparak kararlarınızın sağduyulu, gerçekçi ve herkesin büyümesine hizmet eden türden olmasını sağlıyorsunuz,” diyor Runkel. Sonuçta yine en başa dönüyoruz. Öncelikle kendimize odaklanmalı, sakin kalmayı başarmalı ve otoriteyi sağlarken de vereceğimiz kararlarda tutarlı olmalıyız.

Kişisel gelişim kitaplarından fazla hoşlanmayan biri olarak ben bu kitabı çok sevdim. Farkında olmadan yaptığım kimi hatalarla yüzleşmek zorunda kaldım ve sakin kalabilme yönünde çok değerli bazı fikirler edindim. Kitap her ne kadar ebeveynler için tasarlanmışsa da kişisel ilişkiler hakkında da pek çok ipucu veriyor. Sakin kalmak isteyen herkesin beğeneceğini düşünüyorum.

Ebrar Güldemler
Bağırmayan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel 
Blogcu Anne, 14.04.2017

Bağırmayan Anne Baba Olmak mı?! Dünyanın en kısa fıkrası olmalı. Tam bir “hihieved”! Sakin kalarak çocuk büyütmek mi? İnsan kitabın adına bakınca bir mucize bekliyor sahiden…

Önce baştan anlaşalım, hiçbir kitap o mucize çözümü sunmaz bize. Terapiler, eğitimler, kitaplar… Hiçbiri. Üstelik gerçekten konuya vakıf olanların genel yaklaşımı, “kendimize odaklanmak” olur. Benim kendi terapi sürecim de bu yola çıkmıştı. Çocuklarımla yaşadıklarımız da, diğer herşey gibi, kendime odaklandıkça ve “manayı kendimde ara”dıkça yoluna girdi, daima.

Bağırmak sadece ses yükseltmek demek değilmiş mesela, kitap önce bunu anlatıyor. Hani çocuklarımızla -hatta başka insanlarla da- girdiğimiz ve çıkamadığımız bir gerilim döngüsü var ya, sessiz de olabilir, tam olarak ondan bahsediyor. İnsanı tüketen sessizlikler de bir tür bağırmak çünkü aslında. Olayların, ilişkilerin o noktaya gelmeyeceği bir hayat hepimizin ihtiyacı olan.

Yazar Hal Runkell idealist bir adam, dünyayı tek tek ve ilişki ilişki sakinleştireceğine inanıyor. Bu konuda seminerler veriyor, kitaplar yazıyor. Tam da bu sebeple kitap çocuksuz insanların da okumaktan hoşlanacağı türden bir kitap olmuş. Yeğeniniz, arkadaşınızın çocuğu, torununuzla kurduğunuz ya da tüm diğer ilişkilerinizde işinize yarayacak şeylerden bahsediyor. İşte bu kitabı diğer ebeveyn kitaplarından ayıran tam olarak bu. Çocuğumuzu üç günde nasıl muma çeviririz, nasıl en kısa sürede uyumayı öğretiriz, yemek yediririz gibi konulara takılmıyor. Çünkü zaten bunlar hep geçici çözümler ve her yeni yaşla, dönemle ve her hatta çocukla (bir kardeşte işe yarayan diğerinde yaramayabiliyor) yeni yeni kitaplara, çözümlere ihtiyaç duyuyorsunuz. Tam aksine, kendimize dönmemizi, değişimi kendimizde başlatarak ilişkilerimizde istediğimiz devrimi gerçekleştirebileceğimizi söylüyor.

Her bölümün sonunda “İçe Bakış Soruları” var. Ben en çok “Büyümek Zordur, Özellikle de Yetişkinler İçin”bölümünü sevdim. Çocukların neden düğmelerimize basıp durduklarını ve tepkilerimizi nasıl ölçülü hale getirebileceğimizden söz ediyor. Arada yazarın kendi danışanlarıyla yaşadığı deneyimlerden oluşan hikayeler var. Kendine has bazı yaklaşımları var, mesela “çocuklarımızdan sorumlu olmak”yerine; “çocuklarımıza karşı sorumlu olmak” diyor. “Sakinleştirici otorite”, “eldiven atmak” ve “alan yaratmak” gibi yaklaşımlarını çok sevdim ve her ilişkiye uygulanabilir buldum. “Varacağınız noktayı aklınızda tutmak ama sonuçları kendi haline bırakmak” gibi bana çok iyi gelen öneriler öğrendim. Sanırım sonsuza kadar anlatabilirim.

Velhasıl; ben gerçekten tek bir ebeveyn kitabı okuyacak olsaydım bu kitabı seçerdim. Herkese “kesin oku, kesin kesin!” dediğim bir kitaptı… Tam da bu yüzden, bu kitabı tercüme etmeyi çok istedim, ne mutlu ki Aganta Yayınları da inandı kitaba ve şimdi raflarda.

Benim kendi yolculuğumun harika bir dönemine denk geldi. Hayatın istediğim yöne aktığı bir zamandı, verimli saatler geçti kitapla… Bu beni mesleğimde de çok geliştirdi. Dünya tatlısı ve işinin ehli bir editörle çalışma şansım oldu, metin gitti geldi, üzerine konuştuk, düşündük, incelikle ve özenle çalıştık. Umarım beğeneceksiniz Türkçesini de.

Yazarın devam niteliğinde bir de “Bağırmayan Karı Koca Olmak” isimli bir kitabı var. Mümkün müdür, ne dersiniz?

Kaan Karadeniz
Bağırmayan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel 
Gri Sayfalar, 27.05.2017

Bağırmayan Anne Baba Olmak, her anne babanın hayalini kurduğu aile ortamını oluşturmasına yardımcı olmak için yazılmış bir kitaptır. Bu aile ortamı iletişim oldukça güçlü olduğu, herkesin birbirini anlayışla karşıladığı ve kimsenin birbirine öfkelenip kızmadığı bir aile yapısıdır. Bana da oldukça ütopik gelen bu durumu anlatmak için yazar fikirlerini ve yöntemlerini kitabında paylaşarak bunun mümkün olduğunu göstermek istemiş.

Bağırmayan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel tarafından yazılmış bir eğitim kitabıdır. Kitabın konusu anne ve babanın bağırmadan çağırmadan çocuk yetiştirmesine yardımcı olmaktır. Çocuk yetiştirme konusunda farklı fikir ve yöntemlere ihtiyaçların beğenebileceği bu kitap, Ebrar Güldemler‘in çevirisiyle Aganta Kitap tarafından yayınlanmıştır.

Bağırmayan Anne Baba Olmak – Kitabın Konusu

Bağırmayan Anne Baba Olmak, aile içi iletişime yeni bir bakış açısı getirmeye çalışmaktadır. Bağırmayan bir ebeveyn olabilmek sadece konuşurken sesin şiddetini azaltmakla ilgilidir. Bağırmayan bir ebeveyn olabilmek duygusal reaksiyonları sakinleştirmek ve çocukların davranışlardan daha çok kendi davranışlarına odaklanmayı gerektirmektedir.

Kitap anne ve babaların iletişim veya çocuk eğitiminde asıl düşmanlarının duygusal hareketler olduğunu belirtmektedir. Anne babaların çoğunlukla kendi çocukluklarını yetiştirmekte olduğu çocuklara yansıttığını öne sürmektedir. Kitap aynı zamanda çocuk bakmanın çocuklarla ilgili bir şey değil anne ve babayla ilgili bir durum olduğunu ifade etmektedir.

Güçlü İletişimle Sakin Aile Yapısı

Kitabı oldukça sevdim çünkü her anne babaya çocuk yetiştirme konusunda yol göstermektedir. Genel olarak çocuk yetiştirirken yaşanılan sıkıntıların başında çocukla kurulan iletişim gelmektedir. İletişim ne kadar zayıfsa çocuğun geleceği bir o kadar zayıf olmaktadır.

Bu kitap bahsi geçen “zayıflığı” gidermek için anne ve babalara iyi bir fırsat sunmaktadır. Çocukla iletişim kurma, onları anlama ve onları anladıktan sonra davranışları düzeltme gibi pek çok konuda kitabın sana iletebileceği mesajlar bulunmaktadır. Kitap gerçekten yenilikçidir çünkü sıradan yöntemlerin aksine daha temelden ve daha derinden okuyucusunu bilgilendirerek harekete geçmesini sağlamaktadır.

Anne veya baba ile çocuk arasındaki iletişimde büyüme ve gelişim tek taraflı değildir. Kitabın vermek istediği en önemli mesajlardan birisi budur. Yazara göre anne ve baba sakin kalmayı başardığı sürece çocuğuna örnek olabilmektedir. Çocuklar anne ve babanın sinir uçlarına dokunduğunda verilecek tepkileri iyileştirmeye çalışırken çocuklarla birlikte aynı zamanda anne ile baba da kendini geliştirmektedir.

Bağırmayan Anne Baba Olmak – Tavsiye Durumu

Bağırmayan Anne Baba Olmak isimli bu kitabı okumanı tavsiye eder miyim? Her anne babaya şiddetle tavsiye ederim. Çocuk yetiştirme konusunda belki kitaplardan güç almak sana doğru gelmeyebilir ama bu kitap sana neler yapman gerektiğini adım adım gösteren bir kitap değildir. Bu kitap çocuğun ile aranda olan iletişim bağını farklılaştırarak çift taraflı gelişime imkan tanımana yardımcı olmaktadır.

Hal Edward Runkel tarafından yazılmış olan bu kitabı okuduktan sonra yazarın diğer kitaplarına göz atmayı düşünebilirsin. Yazarın dilimize çevrilmiş olan başka kitabı bulunmamaktadır. Dolayısıyla yazara ait önerebileceğim başka bir kitap yoktur.

Ebrar Güldemler
Bağırmayan Anne Baba Olmak, Hal Edward Runkel 
Hürriyet Kitap Sanat, 18.05.2017

“Bağırmayan Anne Baba Olmak” sahiden mümkün mü? Denemeye değer. Yazar Hal Edward Runkel, dünyayı tek tek ve ilişki ilişki sakinleştireceğine inanıyor. Bu konuda seminerler veriyor, kitaplar yazıyor. Bu kitap da bu yaklaşımın ebevenylikte uygulanabilir halini anlatıyor.

Hal Edward Runkel’ın orijinali ‘Screamfree Parenting’ başlığını taşıyan ‘Bağırmayan Anne Baba Olmak’ adlı kitabı Aganta Kitap tarafından yayımlandı. Hepimizin hayali. Ses yükseltmeden, gerilmeden, tehditler savurmadan, uygulamanın mümkün bile olmadığı cezalar vermeden ebeveynlik yapmak… Peki ebeveynlik kitaplarından sıkılmadık mı artık?

Hayır sıkılmadık. Çocuklar doğuruyor ve çocuklara bakmak için deliriyoruz. Anneler Instagram’da çocuklarının her ânını paylaşma hezeyanı içinde. Organik beslenmeler, bebeklerin psikolojisi, uyku stratejileri, sağlıklı olan her ne varsa ve özen özen özen…
Yıllar önce önyargılarla elime aldığım kitabın orijinalini hayranlıkla yerine bırakmıştım demeliyim önce. Sonra da ilginçtir, Türkçeye çevirmek bana nasip oldu. Yazar Hal Runkel dünyayı tek tek ve ilişki ilişki sakinleştireceğine inanıyor. Bu konuda seminerler veriyor, kitaplar yazıyor. Bu kitap da tüm bu yaklaşımın ebevenylikte uygulanabilir halini anlatıyor. Bağırmanın elbette sadece ses yükseltmekten ibaret olmadığını söylüyor. Tüm ilişkilerimizde geldiğimiz gerilimli bir döngüden bahsediyor. İşte o döngüden çıkmanın ve hatta işleri hiç o noktaya getirmemenin yolu burada…
Elbette, hiçbir kitap umduğumuz o mucize çözümü sunamaz ama bu kitabı diğerlerinden ayıran; kendimize odaklanmayı, kendimizi sakinleştirmeyi öğretiyor oluşu… Böylece önce çocuklarımızla, ardından diğerleriyle istediğimiz türden sakin, saygılı ve dengeli bir ilişki kurabileceğimizi gösteriyor. Yazarın terapist olması yine teröpatik sürece özgü bir üslup kazandırıyor kitaba. Mesela her bölümün sonunda ‘İçebakış Soruları’ var. Bu sorular bazen zor olsa da durup düşünmenizi, kendinize bakmanızı sağlıyor. İlk defa bir kitap “çocuğunuzu üç günde muma çevirmenin yolları”nı göstermeyi denemek yerine, kendimize odaklanmaktan bahsediyor.
“Neden böyle yapıyor bu çocuk?” sorusu bütün annelerin karşılaştığı bir sorudur. Yanıtını bu kitapta buldum. Çocuklar düğmelerimize basıp durur ve tepkimizin değişmeyeceğini görmek istermiş meğer. Ortalama 457 kere aynı soruyu sormalarının, aynı sınırı zorlamalarının nedeni buymuş.
Yine kitaba özgü bir yaklaşım: “Çocuklarımızdan sorumlu olmak” yerine “çocuklarımıza karşı sorumlu olmak.” Onlardan ve onların davranışlarından sorumlu olmadığımızı, sadece onlara karşı ebeveyn olarak sorumlu olduğumuzu söylüyor yazar. Bunların hepsi üstüne düşünmek ve denemek kişisel yolculuğumuzu da şifalandırıyor. Neredeyse bütün ilişkilerinizi gözden geçiriyor, kendinize odaklanmanın ve değiştirebilmenin gücünü hissediyorsunuz.
“Başkalarının verdiği karşılık nedeniyle duygularımızın kontrolünü kaybediyoruz.” Bu söz size ne ifade ediyor? Bundan sıyrılmanın yolunu bilen var mı? İkinci bölüm bu konuyla ilgili. Sakin kalmanın dalga dalga neleri değiştirebileceğiyle ilgili. Üçüncü bölümde, “Önce siz büyümelisiniz” mesajını alıyoruz. Çocuk büyütmenin aslının büyümekten geçtiğini öğreniyoruz. Eğer sizin büyümeye niyetiniz yoksa çocuğunuzu büyütürken biraz perişan olacaksınız, çocuk da olacak. Ama siz bir yetişkin olarak büyümeye karar verirseniz, önce siz bütün ilişkilerinizde ve özellikle çocuğunuzla ilişkinizde ve bütün aile olarak bir dönüşüm yaşayacaksınız. Ve bu öyle bir dönüşüm ki, kalıcı, yapıcı, mutluluk ve sakinlik getiren bir sihirli değnek âdeta.
Evet büyük konuşacağım, bütün hayatım boyunca çocuğumu yetiştirmek üzere okumak için bir tek kitap okuma hakkım olsa hiç kuşkusuz bu kitabı seçerdim.
‘Bağırmayan Anne Baba Olmak’ sahiden mümkün mü, ne dersiniz? Denemeye değer…

Bağırmayan Anne Baba Olmak