Kıvrımlar ve Kapılar

Derya Yağmur
Yaşasın Orgazm, Dorian Solot ve Marshall Miller
Kaos GL dergi, Ağustos 2014

Elimizde farklı bir kitap tutuyoruz. Kimilerinin satın almak isterken kitapçıya soramayacağı, mağazada gördüğünde eline alamayacağı, metroda vapurda gönül rahatlığıyla kapağını göstere göstere okuyamayacağı bir kitap. Ne yazık ki durum bu. Hâlâ kapağında Yaşasın Orgazm yazan bir kitabı okuyan ahlak yoksunu kötü kızlarız.

Orgazm olmak bir kadın için önemli bir konu. Ve önemli bir tabu. Bugün toplum genelinde kadınların bizzat orgazmın ne olduğunu nasıl olduğunu sorguladığını biliyoruz. Gizli kapaklı, içten içe, sessizce. Olmak, olmamak, olabilmek… Kadın mastürbasyonu, kadının bedenini tanıması, cinselliğin keşfi, ilginç denemeler, fantaziler, oyuncaklar, güvenli seks, ince seks tüyoları… bunlar ilgimizi çeken, özgürce konuştuğumuzda yadırgandığımız, eleştirildiğimiz konular. Her kapalı kapının ardında konuşulmayı bekleyen onca şey birikiyor böylelikle. Bu kapıların ardındakiler birilerini korkutuyor, saklanması birilerine hizmet ediyor, sahneye çıktıklarında birileri utanıyor, birileri çıplak kalıyor. Çıplak kalmak doğal bir şey oysa. Çıplakken bedeninizi görebilirsiniz. Memelerinizin yuvarlaklığını, göbeğinizin deliğinin biçimini, kollarınızın gövdenizin iki yanında nasıl sallandığını, vajinanızın şeklini inceleyebilir, kendinizi görmekle ilgili bir şeyler yapmış olabilirsiniz. Bunu rahatlıkla yapabilirsiniz. Bir aynanız vardır. Üstünüzdekileri çıkarmanız yeterlidir. Zihnin hiç erişmediğiniz, erişmek istemediğiniz kıvrımlarında gezinmek, kapalı kapıları açmak işte bu kadar kolay değil. Önce zihnin kıvrımlarında bekleyenler var. Anneniz, babanız, anneanneniz, alt komşu Ayla, ilkokul öğretmeniniz, okul müdürünüz, okuduklarınız, izledikleriniz, o kıvrımlarda bekleşiyorlar. Sonra, hadi diyelim, içeridekilerle helalleştiniz, kapıların önünde bekleyenler var. Ağzınızı açtığınız anda, Aa! diyorlar, ayıp, diyorlar. Gerisini anladınız. Kıvrımlar ve kapılar…

Devamını Oku
İlham Veren Konuşmacının Şansı

Derya Yağmur
TED Gibi Konuş, Carmine Gallo
Radikal Kitap 30.10.2015

Steve Jobs’un 1970’lerin ortalarında gerçekleştirdiği ilk televizyon söyleşisinin bir videosu YouTube’da çıktı. Söyleşi başlamadan önce Jobs bir sandalyede oturuyordu. Gözle görülür şekilde gergindi ve tuvaletin yerini sordu, çünkü kusacağını sanıyordu. “Şaka yapmıyorum,” dedi ısrarla. Başlangıçtaki sunumlarında, 1984’te Macintosh’un tanıtımı dahil, Jobs kürsüye tutunup hazır notlardan okuyordu ve kaskatıydı. Her yıl daha iyileşti. Aslında her on yılda tarzında ve sunumunda önemli bir gelişme oldu. Jobs bir sunum için yaptığı bitmek bilmez provalarla ün yaptı – haftalar ve saatler boyunca. Sonunda Jobs, dünya sahnesinde en karizmatik iş liderleri arasında sayıldı. Pek çok kişinin fark etmediği şey şuydu, Jobs bu işi zahmetsiz gösteriyordu, çünkü bunun için çalışmıştı!

Devamını Oku